آقاسید عبدالکریم کشمیری میفرمودند : سالک که آخر شب و بین الطلوعین بیدار نباشد به جایی نمی رسد؛ هزار سال هم زحمت بکشد فایده ندارد این دستور اساسی است. از دیگر عرفا همچون آیت الله سیدحسن عاملی آمده است که به انسان هرچه میدهند در بین الطلوعین می دهند چراکه روزی را در ثلث آخر شب (یک ساعت مانده به نماز صبح) و بین الطلوعین (بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب) پخش می کنند؛ اما ای دل غافل که همه خوابند.
عالم بزرگ آقاسیدحسن عاملی بسیار این شعر را می سرایند :
بگو به خواب که امشب میا به دیده من – جزیره‌ای که مکان تو بود آب گرفت – تو تا به ناز فکندی به چهر زلف سیاه – فغان ز خلق برآمد که آفتاب گرفت
مرو بخواب؛ که فیض قافلیه ایست که از کمینگه شب های تار می گذرد.
